سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)

دَوَران‌گری یا ورتیسیسم یک جنبش هنری کوتاه مدت در اوایل قرن بیستم بود که در بریتانیا و تحت تأثیر حجم‌گرایی و آینده‌گری به‌وجود آمد. اگرچه دوران‌گری از درون حجم گری درمی‌آمد، اما به پویایی و ملاک های د سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

پست امپرسیونیسم یا پسا امپرسیونیسم جنبش هنری گسترده‌ای در قرن بیستم بود شامل مجموعه‌ای از گروه‌ها و سبک‌های نقاشی‌ای که یا در امتداد امپرسیونیسم یا به‌عنوان واکنشی در برابر آن، به‌وجود آمده بودند.هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضربه های تند قلم و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می‌کنند و موضوع آثار آن ها همواره از طبیعت گرفته شده است. از هنرمندان این سبک می‌توان به پل سزان (Paul Cézanne)، ونسان ون گوگ (Vincent van Gogh) و پل گوگن (Paul Gauguin) اشاره کرد که از این میان سزان را پدر هنر مدرن می‌دانند. یکی از نقاشی‌های این سبک شب پر ستاره اثر ون گوگ می‌باشد که کار رنگ روغن روی بوم است و به خوبی می‌توان اثر هیجانات سبک پست امپرسیونیسم را مشاهده کرد. کل اثر زمینه تیره دارد که نور ستاره‌ها روشنایی به اثر می‌بخشد. نقاشی شب پر ستاره اثر ونسان ون گوگ 1889 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

نودریافتگری یا نئوامپرسیونیسم جنبشی در نقاشی فرانسوی بود که هم ادامه‌دهنده ی امپرسیونیسم بود و هم واکنشی در برابر آن. در این سبک نقطه‌های مجزا با رنگ های خالص به گونه‌ای در نقاشی به کار برده می شوند که در صورت دیده شدن از فاصله مناسب، حداکثر شفافیت و درخشش را دارا باشند. در چنین نقاشی‌هایی نقطه ها هم اندازه‌اند و به گونه‌ای انتخاب می شوند که با مقیاس تابلو هماهنگی داشته باشند. هنرمندان اين مكتب با استفاده از اين ديدگاه علمي، قصد نمايش ذرات بنيادين (نور و رنگ) را در آثار خود داشته اند. از هنرمندان این مکتب می توان ژرژ سورا(Georges Seurat) (برجسته‌ترین هنرمند این جنبش)، پل سینیاک( Paul Signac)و برای مدتی کامی پیسارو(Camille Pissarro) را نام برد. نودریافتگری عمر چندانی نداشت، ولی برتعدادی از نقاشان اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم مانند پل گوگن، ونسان ونگوگ، هانری ماتیس و تولوز لوترک تأثیر زیادی بر جای گذاشت. نقاشی بعد از ظهر یکشنبه در جزیره گراند ژات اثر ژرژ سورا 1885 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

هیجان‌نمایی یا اکسپرسیونیسم نام یک مکتب هنری در آغاز قرن بیستم است. در آن دوره نهضت بزرگی بر ضد رئالیسم و امپرسیونیسم پا گرفت که آرام‌آرام مکتب «اکسپرسیونیسم» از دل آن بیرون آمد. هدف اصلی این مکتب نمایش درونی بشر از جمله عواطفی چون ترس، نفرت، عشق و اضطراب بود. به عبارت دیگر اکسپرسیونیسم شیوه‌ای جدید از بیان تجسمی است که در آن هنرمند برای انشان دادن هیجانات شدید خود از رنگ‌های تند و اشکال کج و معوج و خطوط زمخت بهره می‌گیرد. اکسپرسیونیسم به نوعی اغراق در رنگها و شکلهاست. شیوه‌ای عاری از طبیعت گرایی که می‌خواست حالت های عاطفی را هرچه روشن تر و صریح تر بیان نماید. ونسان ون گوگ (Vincent van Gogh)، جیمز انسور (James Ensor)، ادوارد مونک (Edvard Munch)، امیل نولده (Emil Nolde) و ژرژ روئو (Georges Rouault) از جمله هنرمندان این سبک بودند. نقاشی جیغ اثری از ادوارد مونک 1893 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

هیجان‌نمایی انتزاعی یا اکسپرسیونیسم آبستره شیوه هنری نوینی است که از دهه ی ۱۹۴۰ در نیویورک، متأثر از دو شیوه هیجان‌نمایی (اکسپرسیونیسم) و فراواقع‌گرایی (سورئالیسم) پا گرفت که به دلیل گرد هم آمدن هنرمندان این مکتب در شهر نیویورک، گاه با عنوان مکتب نیویورک نیز شناخته می‌شود. این سبک آمیخته‌ای از هیجان اکسپرسیونیستی، نگاره‌های ساده بدوی و تجربه‌ای از نظم در غالب بی نظمی است. هنرمندان این سبک بیش از آنکه در سبک باهم شباهت داشته باشند، در نگرش و دیدگاه دارای وجه اشتراکند و همه می‌خواهند قیدها و تکنیک‌های سنتی و دستوری را زیر پا بگذارند. در حقیقت اکسپرسیونیست انتزاعی نوعی یورش بی پروا بر علیه تمام قواعد فرم و کمپوزیسون و رنگ است و هیچ قاعده ای ندارد و هر چیزی که مدرنیسم تعلیم داده بود را زیر پا می گذارد. به زبان ساده سبکی است برای نفی تمام سبک های پیشین. شاخص‌ترین آثار هنری در این مکتب را می‌توان به افرادی چون آنری ماتیس (Henri Matisse)، جکسون پولاک(Jackson Pollock) ، مارک توبی، آرشیل گورکی، ویلم دکونینگ ( Willem de Kooning) و مارک روتکو نسبت داد. نقاشی ای از جکسون پولاک سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

رئالیسم از انواع سبک های هنری و نقاشی است که در قرن نوزدهم به تاریخ هنر قدم گذاشت. در آن همه چیز به شکل واقعی به تصویر کشیده می شود و هیچ آرایش و منظور افزون تر از واقعیت ندارد. در نقاشی های رئالیسم ، موجودات و اشیا به همان شکلی که هستند ترسیم می شوند یعنی زشت به شکل زشت و زیبا به شکل زیبا. در این سبک مبنای کار صادق نگری و صادق اندیشی است. از مشهورترین هنرمندان سبک رئال می توان گوستاو کوربه (Gustave Courbet)، نقاش فرانسوی، ژان فرانسوا میله (Jean-François Millet)، اونوره دومیه (Honoré Daumier)، ادوارد مانه (Édouard Manet) و همچنین هنرمندان معروف روسی مانند ایوان شیشکین، ایلیار پین و کرامسکوی را نام برد. نقاشی سنگ شکنان اثری از گوستاو کوربه 1849 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

کوبیسم (حجم گرایی) یکی از سبک‌های هنری است که در فاصله سال‌های ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ به عنوان سبکی جدی در نقاشی و تا حدی در مجسمه سازی ظهور کرد.این سبک جنبشی خلاق و زیبا را پدید آورد که به پیدایش حرکت‌ها و سبک‌های فراوانی مانند فوتوریسم، اورفیسم، پوریسم(ناب گرایی) و ورتیسم در قرن بیستم منتهی شد.کوبیسم را تحت تأثیر نقاشی‌های سزان می‌دانند که البته براک و پیکاسو هم کوبیسم را کاری نو در نقاشی می‌دانستند. هنرمندان سبک کوبیسم‌ تلاش می‌کنند تا کلیت یک پدیده (وجوه مختلف یک شی) را در آن واحد در یک سطح دو بعدی رسم کنند از این جهت می توان گفت کوبیسم مدعی رئالیسم است، ولی نه رئالیسم بصری بلکه رئالیسم مفهومی. آنها همچنین در تلاش بودند تا ذهنیت خود را از اشیا و موجودات به صورت اشکال هندسی بیان کنند.موضوعی که آثار کوبیست را در معرض انتقادات شدید می‌گذاشت، این بود که برخلاف شیوه معمول پرداختن به نور برای ایجاد فضای سه بعدی در نقاشی‌های متداول آن دوره، در نقاشی‌های کوبیسمی منبع و زاویه مشخصی برای تابش نور وجود نداشت مثلا در برخی سایه‌های موجود منبع نور را در چپ و در بعضی دیگر در راست یا بالا یا پائین و حتی روبه رو نشان می دادند. علاوه بر آن ترکیب حجم‌های تو پر و میان تهی و تقارن یافتن نقش ها به شکلی که فهمیدن محدب یا مقعر بودن آن ها برای بیننده ممکن نبود باعث ایجاد ابهام در ذهن بیننده می شد که از همین رو ا سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

فوویسم مکتب گروهی از نقاشان فرانسوی بود که بین ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۸ در فرانسه پا گرفت و تا جنگ جهانی اول ادامه یافت. نقاشان این سبک در آثار خود دورگیری‌های زمخت و رنگ‌های تند و نامتعارف و شکل‌های ساده‌شده به کار می‌بردند و از سه‌بعدنمایی و سایه‌روشن‌کاری پرهیز می‌کردند. آن ها خواسته‌های درونی خود را به بازتاب دادن واقعیت بیرونی ترجیح می‌دادند و آثار خود را با استفاده از رنگ‌های خالص و شفاف به گونه‌ای پرخاشگرانه، پرشور، غیرواقعی و زمخت خلق می‌کردند. عنصر رنگ در آثار فوویست چیزی فردی و شخصی است. هنرمندان این مکتب با وجود این‌که در استفاده از رنگ قانون‌شکنی کرده‌اند، ولی در مورد شکل کلی و تناسبات اجزای تصویر همچنان به طبیعت وفادار مانده اند. از هنرمندان به نام این مکتب می توان هانری ماتیس (Henri Matisse)، آندره دورن (André Derain) ، موریس و دوولامنک را نام برد. نقاشی زنی با کلاه اثر هانری ماتیس 1905 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

دَوَران‌گری یا ورتیسیسم یک جنبش هنری کوتاه مدت در اوایل قرن بیستم بود که در بریتانیا و تحت تأثیر حجم‌گرایی و آینده‌گری به‌وجود آمد. اگرچه دوران‌گری از درون حجم گری درمی‌آمد، اما به پویایی و ملاک های دیگر آینده‌گری نزدیکتر بود. تفاوت اصلی دوران‌گری با آینده‌گری در شیوه ی نشان دادن حرکات است. در دوران‌گری زندگی مدرن به‌وسیله ی یک سری خط کلفت نشان داده می‌شود که چشم را به مرکز تابلو هدایت می‌کنند. دیگر مشخصه‌های این سبک استفاده از کمان‌ها و زاویه‌های چندگانه بر سطحی تخت، به‌منظور پدیدآوردن تجسمی از چرخش و التهابی گرداب‌ مانند است. ویندهم لوئیس (Wyndham Lewis) یکی از نقاشان این سبک بود. نقاشی Red Duet اثری از ویندهم لوئیس 1914 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب

رُمانتیسم یا رمانتیسیسم عصری از تاریخ فرهنگ در غرب اروپا است، که بیشتر در آثار هنرهای تجسمی، ادبیات و موسیقی نمایان شد. رمانتیسیسم را همان‌طور که از نامش پیداست، باید نوعی واکنش احساسی در برابر خرد محوری به‌شمار آورد. تمایلی به برجسته کردن خویشتن انسانی، گرایش به سوی خیال و رؤیا، به سوی گذشتهٔ تاریخی و به سوی سرزمین‌های ناشناخته. رمانتیسیسم در اصل، جنبشی هنری بود که در اواخر قرن هجدهم و نوزدهم در ادبیات و سپس هنرهای تجسمی، ابتدا در انگلستان و سپس آلمان، فرانسه و سراسر اروپا رشد کرد. رمانتیسم تا حدودی بر ضد جامعهٔ اشرافی و دوران روشنگری بود.کاسپار داوید فریدریش (Caspar David Friedrich) و اوژن دولاکروا (Eugène Delacroix) از هنرمندان این مکتب هنری بودند. نقاشی مهاجر بر فراز دریایی از مه اثر کاسپار دیوید فریدریش 1818 سبک امپرسیونیسم (دریافتگری)...ادامه مطلب